Το βρήκα και πάλι μπροστά μου. Πάνω στο γραφείο της, πάνω-πάνω στο σωρό των βιβλίων, τετραδίων, πρόχειρων σημειώσεων, σι ντιών, χαρτομάντηλων, κοκαλακίων, αουτάν, σκουλαρηκίων, μολυβιών και ό,τι άλλου μπορείτε να φανταστείτε πως μπορεί να υπάρχει σ' ένα καθώς πρέπει γραφείο εφήβου. Είναι σχεδόν πάντα πάνω- πάνω. Φαίνεται γράφει ή διαβάζει αυτά που κατά καιρούς έχει γράψει, το βράδυ πριν να κοιμηθεί. Είναι τόσο προκλητικό, θέλω να το ανοίξω, να το διαβάσω, να δω τι υπάρχει που δε μου το λέει, τι υπάρχει μέσα στην ψυχή της, μέσα στο μυαλό της...
Δεν το κάνω ποτέ. Η τόση εμπιστοσύνη που μου δείχνει είναι καταλυτική... Απλά σήμερα αναρωτήθηκα, ρε μπας και θέλει τελικά να το διαβάσω; μήπως γι' αυτό το αφήνει εκεί φάτσα - κάρτα;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Κοίτα, παίζει και αυτό που λες, μην το αποκλείεις. Αλλά, από την άλλη, πάντα έτσι σκέφτεσαι πριν ανοίξεις κάτι το απαγορευμένο!!! Καλώς σε βρήκα.
Μην τολμήσεις να διαβάσεις το ημερολόγιο μου,θα σε καρυδώσω...!
Εμένα πάλι γιατι κάτι μου λέει πως θα το διαβάσεις στο τέλος...
Τι να το κάνεις το ημερόλογιο, αφού εδώ θα σου τα λέει όλα.
Άσε που μερικά πράγματα δεν είναι καλύτερο να μην τα ξέρεις;
Πολύ ενδιαφέρον αυτό το πειραματικό blog, καλό μου ακούγεται...καλή συνέχεια!
Margo,
έτσι ήταν και το δικό μου γραφείο στην εφηβεία μου, έτσι είναι και τώρα που είμαι πολύ μεγαλύτερη. Τι να πεις, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν μου φαίνεται.
Tarantoula,
αυτό δεν το λέω για να σε τρομάξω για το μέλλον αλλά μου ήρθε η σκέψη όσο διάβαζα την περιγραφή του γραφείου. Πάντως σου το ορκίζομαι, δεν συμβαίνει αυτό που φοβούνται οι πιο πολλοί γονείς: ατακτοποίητο γραφείο= ατακτοποίητη σκέψη.
Ρομποτάκι μου, αυτή η σκέψη με κρατάει...
Μάργκο, καλά καλέ!
Ροδούλα, Ροδούλα... δεν θα το διαβάσω!
Λόγια του αέρα (είσαι το υποκοριστικό του "έπεα πτερόεντα";), πραγματικά, γενικώς, νομίζω πως μερικά πράγματα είναι καλύτερο να μην τα ξέρεις. Κάποια στιγμή θα το κάνω πιο αναλυτικό αυτό...
Ευχαριστούμε για το θάρρος που μας δίνεις! Και , ναι, ξέρω ότι οι περισσότεροι γονείς φοβούνται το ατακτοποίητο γραφείο = ατακτοποίητη σκέψη, κι εγώ το φοβόμουν κάποτε, τώρα πια όχι, η σκέψη της Δαιμόνιας - Μάργκο είναι εξαιρετικά τακτοποιημένη, με τα συναισθήματά της μόνο δεν ξέρω τι θα απογίνει... Τέλος πάντων, έχω την εντύπωση πως τα καλύτερα πράγματα δε συμβαίνουν σε πλήρη τάξη! Ίδωμεν!
Ok εμένα ποτέ δεν βρήκε ημερολόγιο η μάνα μου... αλλά τα playboy που έκριβα... ρε γμτ... τί θλιβερές γυμνασιακές εικόνες!
Καιρό είχα να τις επισκεφτώ! :)
-Βασίλης
Post a Comment